• تشنج های شبانه چیست؟
  • علائم تشنج شبانه چیست؟
  • چه چیزی باعث تشنج شبانه می‌شود؟
  • تشنج های شبانه چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
  • گزینه های درمانی برای تشنج های شبانه چیست؟
  • اگر تشنج های شبانه دارید، تمرین های ایمنی خواب به شما کمک می‌کنند
  • چه زمانی با پزشک صحبت کنیم

تشنج زمانی اتفاق می‌افتد که فعالیت الکتریکی غیرعادی در مغز وجود داشته باشد. به تشنج هایی که در خواب رخ می‌دهد، تشنج های شبانه می‌گویند. تشنج های شبانه می‌توانند خواب را مختل کنند و باعث بی‌کیفیتی خواب و خواب آلودگی مفرط شوند. گاهی اوقات، افراد ممکن است در طول تشنج های شبانه آسیب ببینند یا حتی بمیرند.

کسب اطلاعات بیشتر در مورد تشنج های شبانه، از جمله علائم، علل، درمان و نحوه جلوگیری از آسیب در هنگام تشنج، می تواند به افراد کمک کند تا بدانند اگر خود یا یکی از عزیزانشان در هنگام خواب دچار تشنج شدند، چه کاری انجام دهند

تشنج های شبانه چیست؟

تشنج‌های شبانه، تشنج‌هایی هستند که در هنگام خواب اتفاق می‌افتند. برای برخی ممکن است خواب را مختل کرده و منجر به خستگی، کیفیت پایین خواب و خواب آلودگی در طول روز شود. آنها ممکن است یک بار در طول زندگی یا چندین بار به عنوان بخشی از صرع رخ دهند . صرع وضعیتی است که در آن فرد دو یا چند تشنج به فاصله حداقل 24 ساعت بدون علت شناخته شده دارد.

تشنج و صرع غیر معمول نیستند. از هر 10 نفر 1 نفر حداقل یک تشنج در طول زندگی خود دارند. بیش از 2 میلیون بزرگسال و نزدیک به نیم میلیون کودک در ایالات متحده به صرع مبتلا هستند. حدود 10 تا 15 درصد افراد مبتلا به صرع تشنج های شبانه دارند.

انواع مختلفی از تشنج ها با علل، علائم و نشانه های مختلف وجود دارد، اگرچه انواع مختلفی از تشنج های شبانه یا مرتبط با خواب وجود دارد.

صرع هایپر حرکتی مرتبط با خواب

صرع هایپرموتور مرتبط با خواب (SHE) شایع ترین نوع صرع خواب است. گاهی اوقات به آن صرع لوب فرونتال شبانه گفته میشود زیرا تشنج های ناشی از این وضعیت معمولاً از لوب فرونتال شروع می شوند. آنها معمولاً در طول خواب شبانه رخ می دهند، اما می‌توانند در طول روز نیز رخ دهند. افرادی که به SHE مبتلا هستند، معمولاً در طول شب چندین تشنج دارند.

افراد مبتلا به SHE اولین تشنج خود را در دوران کودکی یا نوجوانی تجربه می‌کنند. با این حال، موارد جدیدی از SHE در نوزادان یک ساله و در بزرگسالان شصت ساله پیدا شده است. اکثر افرادی که SHE دارند تا آخر عمر تشنج خواهند داشت، اما تشنج ممکن است خفیف تر شود و با افزایش سن کمتر اتفاق بیفتد.

صرع کانونی خوش خیم دوران کودکی

چند کودک جوان و سالم

در هنگام خواب تشنج دارند. سه نوع صرع کانونی خوش خیم وجود دارد.

تشنج های صرع کانونی خوش خیم معمولا در اوایل دوران کودکی شروع می‌شوند، اما ممکن است در نوزادان و نوجوانان نیز رخ دهند. چشم انداز کودکان مبتلا به صرع کانونی خوش خیم به طور کلی مطلوب است. اکثر کودکان مبتلا به این اشکال صرع قبل از بزرگسالی دچار تشنج نمی‌شوند.

سایر تشنج های مرتبط با خواب

کودکان و بزرگسالان نیز می‌توانند تشنج های مرتبط با خواب را تجربه کنند. تشنج‌های مرتبط با خواب در طول خواب اتفاق نمی‌افتند، اما اغلب در مجاورت خواب هستند. به عنوان مثال، تشنج‌های رایج در صرع میوکلونیک نوجوانان اغلب زمانی رخ می‌دهد که نوجوان صبح‌ها از خواب بیدار می‌شود.

شواهد نشان می دهد که خواب همچنین می‌تواند تشنج را در افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند سندرم لنوکس-گاستوت و سندرم لاندو-کلفنر تشدید کند.

علائم تشنج شبانه چیست؟

علائم تشنج شبانه به کدام قسمت از مغز بستگی دارد

تحت تاثیر قرار گرفته است. علائم ممکن است از بیداری های کوتاه از خواب تا حرکات چشمگیر دست ها و پاها یا حتی راه رفتن در خواب یا ایجاد صدا متغیر باشد. برخی از تشنج های شبانه ممکن است تا زمانی که فرد تشنج های اضافی نداشته باشد، تشخیص داده نشود.

صرع هیپرحرکتی مرتبط با خواب

تشنج های صرع هایپرموتور مرتبط با خواب معمولا کوتاه هستند و از چند ثانیه تا دو دقیقه طول می‌کشند.
تشنج های شبانه از SHE معمولا متوقف می‌شوند و خیلی ناگهانی شروع می‌شوند. آنها اغلب شامل سفت شدن عضلات یک طرف بدن، با یا بدون حرکات شدید و مکرر بازوها، پاها، تنه و سر هستند. برخی از افراد ممکن است احساس ترس را به خاطر بیاورند

صرع کانونی خوش خیم دوران کودکی

علائم تشنجی که با صرع کانونی خوش خیم ایجاد می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تشنج در زمان خواب

چه چیزی باعث تشنج شبانه می‌شود؟

تشنج زمانی اتفاق می‌افتد که اعصاب مغز سریع و نامنظم ارسال می‌شوند

سیگنال های الکتریکی مغز معمولا دارای یک سیستم سازمان یافته از سیگنال های الکتریکی است که با ماهیچه ها و سایر اعصاب ارتباط برقرار می‌کند. با این حال، هنگامی که سیگنال های الکتریکی مغز به هم ریخته می‌شوند، می توانند باعث حرکات، احساسات یا رفتارهای غیرعادی عضلانی شوند. فعالیت الکتریکی غیرمعمول می تواند به سایر قسمت های مغز نیز سرایت کند و منجر به تشنج شدیدتر شود.

بیشتر تشنج های شبانه در طول خواب با حرکات غیرسریع چشم (NREM) اتفاق می افتد . سیگنال های نامرتب مغزی اغلب در طول خواب NREM نسبت به هنگام خواب حرکت سریع چشم (REM) یا در بیداری اتفاق می‌افتد. برخی از تشنج‌هایی که در یک قسمت از مغز شروع می‌شوند نیز ممکن است در طول خواب NREM به سایر قسمت‌های مغز سرایت کنند تا زمانی که افراد بیدار هستند.
هر چیزی که به مغز آسیب می‌زند یا سیگنال های مغزی را تحت تاثیر قرار می دهد، پتانسیل ایجاد تشنج را نیز دارد. علل بالقوه تشنج عبارتند از:

گاهی اوقات پزشکان نمی‌توانند توضیح دهند که چرا یک فرد دچار تشنج شبانه می‌شود، اگرچه اغلب سابقه خانوادگی تشنج های شبانه در چنین مواردی وجود دارد.

تشنج های شبانه چگونه تشخیص داده می شوند؟

پزشکان اغلب آزمایش‌های متعددی را برای تشخیص تشنج‌های شبانه انجام می‌دهند. شرایط متعدد می‌تواند باعث تشنج شبانه شود. علاوه بر این، علائم تشنج های شبانه می تواند مشابه علائم راه رفتن در خواب ، وحشت های شبانه و سایر پاراسومنیاها باشد . از آنجایی که شرایط مختلف ممکن است درمان های متفاوتی داشته باشند، تشخیص علت تشنج های شبانه مهم است.

تاریخچه و معاینه فیزیکی

دکتری که از کسی که تشنج داشته مراقبت می‌کند معمولاً سؤالات مفصلی می‌پرسد

در مورد تشنج فردی که تشنج داشته است ممکن است نتواند بسیاری از اتفاقاتی که در طول تشنج رخ داده است را به خاطر بیاورد، بنابراین اگر شخص دیگری تشنج را دید، می‌تواند بسیار مفید باشد که او آن را برای پزشک شرح دهد. پزشک معمولاً در مورد:

پزشک یک معاینه فیزیکی کامل برای بررسی علائم آسیب ناشی از تشنج و شرایطی که ممکن است باعث تشنج شده باشد، انجام می دهد. آنها همچنین یک معاینه عصبی دقیق برای بررسی هر گونه اختلال یا آسیب به سیستم عصبی انجام می‌دهند.

الکتروانسفالوگرافی

الکتروانسفالوگرافی (EEG) ابزار مهمی برای تشخیص تشنج است. EEG یک ضبط بدون درد از امواج مغزی است. می توان آن را در بیمارستان، مطب پزشک و یا حتی گاهی در خانه شخص انجام داد.

یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی آموزش دیده، چندین الکترود فلزی مسطح را در اطراف سر فرد می‌چسباند. الکترودها نباید دردناک باشند، اما ممکن است چسبناک باشند. الکترودها توسط سیم های بلند به دستگاهی متصل می شوند که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می کند. ممکن است از فرد خواسته شود در طول EEG ساکت و بی‌حرکت بماند یا ممکن است از او خواسته شود به چراغ های چشمک زن یا سایر محرک های احتمالی نگاه کند. برخی از EEG ها ممکن است برای کمک به تشخیص، روی ویدئو ضبط شوند.

بسیاری از افراد مبتلا به تشنج های شبانه در حالی که بیدار هستند فعالیت الکتریکی مغز طبیعی دارند. به همین دلیل، برخی از پزشکان ممکن است EEG یک شبه همراه با مطالعه خواب را برای تشخیص تشنج های شبانه توصیه کنند. در موارد دیگر، آنها ممکن است توصیه کنند که EEG طی چند روز در خانه یا بیمارستان انجام شود.

تصویربرداری از مغز

اولین باری که فرد دچار تشنج می‌شود، پزشک ممکن است MRI مغز را برای بررسی خونریزی، سکته مغزی، تومور یا سایر علل احتمالی تشنج توصیه کند. با این حال، برخی از پزشکان ممکن است اسکن مغز را برای برخی از کودکان توصیه نکنند، اگر بتوانند علت تشنج را از روی شرح حال، معاینه فیزیکی و EEG تعیین کنند.

تست های اضافی

بسته به شرایطی که پزشک مشکوک است، ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش خون، اسکن قلب یا سوراخ کمر را تجویز کند. این آزمایشات ممکن است برای همه افرادی که تشنج های شبانه دارند لازم نباشد.

بالش های مموری فوم

بالش های طبی دکتربیست

با بالش های طبی دکتربیست خوابی ارام را تجربه کنید

گزینه های درمانی برای تشنج های شبانه چیست؟

اکثر افرادی که تشنج های شبانه دارند با داروهای ضد تشنج درمان می شوند. برخی از افرادی که با وجود استفاده از دو یا چند دارو به تشنج ادامه می‌دهند، ممکن است برای جراحی صرع یا تحریک الکتریکی مغز یا عصب واگ توصیه شوند. پزشکان همچنین ممکن است انتخاب‌های سبک زندگی سالم را توصیه کنند، مانند رعایت بهداشت خواب سالم و اجتناب یا کاهش مصرف الکل و مواد غیرقانونی.

پزشکان هنگام انتخاب روش درمانی برای تشنج عوامل متعددی را در نظر می‌گیرند.

درمان سریع تشنج های شبانه می‌تواند خطر ابتلا به تشنج های اضافی، ابتلا به تشنج های شدیدتر در آینده و آسیب یا مرگ ناشی از تشنج را کاهش دهد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اگر درمان به تعویق بیفتد یا دنبال نشود، کنترل تشنج دشوارتر می شود. افراد مبتلا به صرع که داروهای خود را طبق توصیه مصرف نمی کنند در معرض خطر مرگ ناگهانی و غیرمنتظره در صرع (SUDEP) قرار دارند.

دکتر آبیناو سینگ پزشک خواب می‌گوید:

تشنج‌های شبانه می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت خواب افراد و متعاقباً سلامت و رفاه کلی وی داشته باشند. مدیریت به موقع و موثر تشنج های شبانه حیاتی است.

Dr. Abhinav Singh

Sleep Medicine Physician

اگر تشنج های شبانه دارید، تمرین های ایمنی خواب به شما کمک می‌کنند

افرادی که تشنج های شبانه دارند در معرض خطر آسیب یا مرگ ناشی از SUDEP هستند. افرادی که تشنج های شبانه دارند و عزیزانشان می توانند اقداماتی را برای کاهش خطرات خود انجام دهند.

والدین، مراقبان و عزیزان افراد مبتلا به تشنج شبانه باید بدانند که در صورت وقوع تشنج چه کاری انجام دهند:

چه زمانی با پزشک صحبت کنیم

پس از اولین تشنج فرد باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. آنها همچنین باید در صورت بروز تشنج دوم به پزشک اطلاع دهند، زیرا ممکن است به این معنی باشد که آنها صرع دارند. افراد مبتلا به صرع همچنین باید به پزشک خود اطلاع دهند اگر تشنج‌هایشان بیشتر اتفاق می‌افتد، شدیدتر می‌شوند یا در غیر این صورت به نظر می‌رسند که برایشان معمول نیست.

اگر فردی دید که فرد دیگری دچار تشنج شده است، باید با اورژانس تماس بگیرد اگر:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *