- ADHD تنظیم فعالیت مغز را مختل می‌کند و اغلب بر الگوهای خواب تأثیر میگذارد.
- افراد مبتلا به ADHD بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات خواب هستند.
- ADHD می‌تواند زمان به خواب رفتن، احتمال اختلال در خواب و خطر کم خوابی را افزایش دهد.
- در حالی که دارو می‌تواند علائم ADHD را بهبود بخشد، تغییرات رفتاری و یک روال شبانه می‌تواند به افراد کمک کند تا بهتر بخوابند.
اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) اختلالی است که شامل علائم بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشگری است. این علائم با عملکرد در مدرسه، محل کار و موقعیت های اجتماعی تداخل دارد. ADHD یک بیماری مزمن است که برای اکثر افراد تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، اما مدیریت علائم آگاهانه می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا به ADHD را تا حد زیادی بهبود بخشد.ADHD از دوران کودکی شروع می‌شود و تقریباً در 5٪ از کودکان وجود دارد ، اما بیشتر در پسران تشخیص داده می‌شود. تخمین زده می‌شود 25٪ تا 50٪
افراد مبتلا به ADHD مشکلات خواب را تجربه می‌کنند، از بیخوابی تا شرایط خواب ثانویه. پزشکان شروع به درک اهمیت درمان مشکلات خواب و تأثیر مثبت خواب سالم بر کیفیت زندگی بیماران ADHD و خانواده‌هایشان کرده‌اند.
ارتباط بین ADHD و خواب چیست؟
با شروع دوران بلوغ، افراد مبتلا به ADHD بیشتر احتمال دارد که زمان خواب کوتاه‌تری را تجربه کنند، مشکلات به خواب رفتن و به خواب ماندن و افزایش خطر ابتلا به اختلال خواب را تجربه کنند. کابوس در کودکان مبتلا به ADHD نیز رایج است به خصوص کسانی که بیخوابی دارند. مشکلات خواب در ADHD با افزایش سن بیشتر می‌شود، اگرچه مشکلات خواب در اوایل کودکی یک عامل خطر برای بروز علائم ADHD در آینده هستند. به نظر می‌رسد مشکلات خواب در ADHD بسته به نوع ADHD متفاوت است. افرادی که علائم عمدتاً بی توجهی دارند بیشتر احتمال دارد که دیرتر به خواب بخوابند، در حالی که افرادی که علائم عمدتاً بیش فعالی- تکانشی دارند بیشتر از بیخوابی رنج می برند. افرادی که دارای بیش فعالی- تکانشی و ADHD بی توجه هستند، هم کیفیت خواب ضعیفی دارند و هم زمان خواب دیرتر.
بسیاری از علائم ADHD مشابه علائم کمبود خواب هستند. از جمله، مشکلات خواب ADHD بزرگسالان می تواند منجر به فراموشی و مشکل در تمرکز در طول روز شود. در کودکان، خستگی ممکن است از طریق رفتارهای بیش فعال و تکانشی ظاهر شود . تشخیص اینکه آیا این مشکلات ناشی از ADHD است یا کمبود خواب می تواند دشوار باشد. این ممکن است منجر به تشخیص اشتباه شود یا ممکن است باعث شود که اختلالات خواب شناسایی نشود. بنابراین، متخصصان به طور کلی توصیه می کنند قبل از تجویز دارو برای ADHD، بیماران را از نظر مشکلات خواب غربالگری کنید.
زیست شناسی پشت ارتباط ADHD-خواب چیست؟
مشکلات خواب مرتبط با ADHD ممکن است یکی از عوارض جانبی اختلال در برانگیختگی، هوشیاری و مدارهای تنظیمی در مغز باشد. سایر محققان معتقدند که مشکلات خواب مرتبط با ADHD را می توان در ریتم شبانه روزی تاخیری با شروع دیرتر تولید ملاتونین ردیابی کرد. علیرغم شباهت‌های بین برخی اختلالات خواب و علائم ADHD، تحقیقات نتوانسته است اختلالات خواب ثابتی را در افراد مبتلا به ADHD پیدا کند.
برخی از افراد با اثرات آرام بخش داروهای محرک که معمولاً برای ADHD تجویز می شوند، راحت تر می خوابند. با این حال، برای بسیاری از افراد، داروهای محرک می توانند اثر معکوس داشته باشند. اختلالات همزمان مانند اضطراب، افسردگی یا سوء مصرف مواد، و همچنین بهداشت نامناسب خواب ، احتمالاً در مشکلات خواب نقش دارند.
چگونه مشکلات خواب مرتبط با ADHD بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد؟
اگرچه تحقیقات کمی در مورد ADHD همراه با اختلالات خواب وجود دارد، کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD و اختلال خواب اغلب علائم ADHD شدیدتر و کیفیت زندگی پایین‌تری را گزارش می‌کنند. آنها همچنین ممکن است بیشتر از افسردگی، اضطراب، بیش فعالی، بی‌توجهی، مشکل در پردازش اطلاعات و BMI بالاتر رنج ببرند. در درازمدت، محرومیت مزمن از خواب افراد را در برابر مشکلات جسمانی آسیب پذیر می‌کند.
خواب آلودگی در طول روز می‌تواند اثرات جدی بر مدرسه و محل کار داشته باشد. افراد ممکن است فرد مبتلا به ADHD را به دلیل خوابیدن در زمان های نامناسب قضاوت کنند، بدون اینکه متوجه شوند که این بخشی از وضعیت آنها است و پیشگیری از آن بسیار دشوار است. حملات ناگهانی خواب آلودگی هنگام رانندگی یا انجام سایر فعالیت هایی که نیاز به تمرکز و هوشیاری دارند نیز ممکن است خطرناک باشد.
کیفیت پایین خواب نیز می تواند باعث خستگی در طول روز شود. افراد مبتلا به کم خوابی مرتبط با ADHD ممکن است احساس بدخلقی، تحریک پذیری، بی‌قراری یا خستگی داشته باشند، یا ممکن است در مدرسه یا محل کار مشکل توجه داشته باشند. گاهی اوقات، این علائم ممکن است با یک اختلال خلقی اشتباه گرفته شود. به نوبه خود، اضطراب و مشکلات رفتاری با بروز بیشتر مشکلات خواب در کودکان مبتلا به ADHD مرتبط است.
این مشکلات بر خانواده ها و مراقبان افراد مبتلا به ADHD نیز تأثیر می گذارد. تحقیقات اولیه نشان می دهد که مراقبان اولیه کودکان مبتلا به ADHD و مشکلات خواب بیشتر احتمال دارد افسرده، مضطرب، استرس داشته باشند و دیر سر کار بیایند.
بالش های طبی دکتر بیست
با بالش های طبی دکتربیست خواب ارامش یبخش را تجربه کنید
اختلالات خواب معمولا در افراد مبتلا به ADHD یافت می‌شود
افراد مبتلا به ADHD نرخ بالاتری از برخی اختلالات خواب دارند. از آنجا که علائم ADHD اغلب شبیه علائم این اختلالات خواب است، اختلالات خواب ممکن است تشخیص داده نشود. به ویژه کودکان ممکن است در انتقال احساسات خود مشکل داشته باشند، که منجر به تشخیص نادرست ADHD می‌شود، در حالی که در واقع مشکلات آنها ناشی از اختلال خواب است. یا ممکن است ADHD به اضافه اختلال خواب، از جمله این بیماری های مشترک، داشته باشند.
بیخوابی
کسانی که به ندرت در طول روز بیش فعال هستند ممکن است همچنان افکار مسابقه ای و جهش انرژی در شب را تجربه کنند که خواب را مختل می‌کند و منجر به بیخوابی می شود. برای برخی، شب فرصت عالی برای تمرکز بیش از حد بر روی یک پروژه است، زیرا حواس پرتی کمتری وجود دارد. متأسفانه، این کار خوابیدن را دشوار می‌کند و می‌تواند منجر به اختلال در برنامه خواب و بیداری شود. با گذشت زمان، بی خوابی ممکن است بدتر شود زیرا افراد شروع به ایجاد احساس استرس مرتبط با زمان خواب می‌کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی در طول روز دچار خواب آلودگی و مشکل در بیدار شدن در نتیجه خواب ضعیف می‌شوند. برخی دیگر خواب بی قرار و بدون طراوت را با بیداری های متعدد شبانه تجربه می‌کنند.
اختلالات ریتم شبانه روزی خواب
اکثر افراد مبتلا به ADHD، به ویژه نوجوانان، در هنگام عصر هوشیارتر هستند. این برنامه غیرمعمول می‌تواند انجام تعهدات کاری یا مدرسه را دشوار کند. یک غده صنوبری کوچکتر، بی نظمی در ساعت داخلی بدن و تاخیر در ترشح ملاتونین ممکن است به اختلالات ریتم شبانه روزی خواب در افراد مبتلا به ADHD کمک کند.
اختلال فاز خواب-بیداری تاخیری که به آن سندرم فاز تاخیری خواب (DSPS) نیز گفته می‌شود، نوعی اختلال خواب با ریتم شبانه روزی است که معمولا گزارش می‌شود. در افراد مبتلا به ADHD DSPS با تاخیر مشخص شده است
در چرخه خواب و بیداری دو ساعت یا بیشتر، که می‌تواند فعالیت های حساس به زمان مانند کار یا مدرسه را مختل کند. DSPS می‌تواند خوابیدن در شب را سخت‌تر کند، که ممکن است باعث خستگی مفرط، سردرگمی و عدم هوشیاری در صبح روز بعد شود. مصرف مکمل های ملاتونین در زمان های هدفمند یا استفاده از نور درمانی روشن ممکن است به تنظیم چرخه خواب و بیداری و کاهش اثرات DSPS کمک کند.
تنفس اختلال در خواب
تنفس اختلال خواب (SDB)، از جمله خروپف و آپنه خواب، تا یک سوم از بیماران مبتلا به ADHD را تحت تاثیر قرار می‌دهد. SDB منجر به اختلال در خواب و خواب آلودگی در طول روز می‌شود و اغلب باعث ایجاد علائم معمول ADHD می‌شود. درمان SDB ممکن است نیاز به محرک ها را در کودکانی که تصور می شود دارای ADHD هستند کاهش دهد. مطالعات نشان می‌دهد که از بین بردن لوزه ها ممکن است به ADHD و علائم آپنه خواب در کودکان کمک کند، در حالی که درمان CPAP انتخاب بهتری برای بزرگسالان در نظر گرفته می‌شود.
سندرم پاهای بی قرار
افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار (RLS) احساس سوزن سوزن شدن در پاها را تجربه می‌کنند که خوابیدن را سخت می‌کند. RLS یا سایر انواع اختلالات حرکتی دوره ای اندام ممکن است در تقریبا 50 درصد از افراد مبتلا به ADHD رخ دهد. کودکان مبتلا به ADHD و RLS به نظر می رسد مدت بیشتری را در مرحله 1 خواب سبک بگذرانند ، که به اندازه ترمیمی نیست. محققان معتقدند RLS ناشی از کمبود آهن و دوپامین است که معمولاً با ADHD مرتبط است.
نارکولپسی
افراد مبتلا به نارکولپسی در طول روز به طور ناگهانی به خواب می‌روند و ممکن است در خواب آرام در شب مشکل داشته باشند. بزرگسالان مبتلا به نارکولپسی دو برابر بیشتر از یک کودک علائم ADHD را تجربه می‌کنند. در حالی که ارتباط بین این دو مشخص نیست، محققان بر این باورند که خواب آلودگی ناشی از نارکولپسی ممکن است علائم ADHD را تحریک کند. همچنین ممکن است هر دو اختلال ناشی از یک علت مشابه باشند، مانند ناهنجاری ژنی یا مشکل در انتقال دهنده های عصبی. نارکولپسی معمولا با دارو درمان می‌شود.
تشخیص و درمان اختلالات خواب گام مهمی در جهت بهبود خواب افراد مبتلا به ADHD است. از پزشک خود بخواهید یک مطالعه خواب انجام دهد تا هرگونه اختلال ثانویه خواب را که ممکن است نیاز به درمان همراه با ADHD شما داشته باشد، رد کند. یک پزشک متخصص باید مشکلات بالقوه خواب را به طور مداوم کنترل کند، زیرا این مشکلات در طول زمان ایجاد می‌شوند.
نکات خواب برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD و مشکلات خواب
ممکن است برای بهبود نه تنها خواب، بلکه همچنین علائم ADHD و اثرات داروهای ADHD کلیدی باشد کارشناسان با احتیاط به مداخلات خواب خوش بین هستند
ممکن است برای بهبود نه تنها خواب، بلکه همچنین علائم ADHD و اثرات داروهای ADHD کلیدی باشد. در واقع، مطالعات اولیه نشان داده است که مداخلات خواب رفتاری خواب، علائم ADHD، عملکرد روزانه، رفتار و حافظه فعال را بهبود می‌بخشد.
برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به ADHD، یک روال ثابت قبل از خواب و شیوه های بهداشت خواب سالم می تواند به تقویت ارتباط بین تخت و خواب کمک کند. سعی کنید تغییرات تدریجی ایجاد کنید و توجه داشته باشید که در کجا پیشرفت هایی را مشاهده می کنید تا سیستمی را ایجاد کنید که برای شما کار می کند. برخی از نکات عبارتند از:
- مصرف قند، کافئین و الکل را چند ساعت قبل از خواب قطع کنید
- یک ساعت قبل از خواب از تماشای نمایشگر خودداری کنید
- اجتناب از انجام فعالیت ها و پروژه های محرک که نیاز به تمرکز بیش از حد در عصر دارند
- قرار دادن تخت به منطقه ای بدون استرس که برای خواب و رابطه جنسی در نظر گرفته شده است
- ورزش کافی و نور خورشید در طول روز
- ایجاد یک برنامه روتین قبل از خواب که از آن لذت می برید، مانند بازخوانی یک کتاب مورد علاقه، گذراندن وقت با حیوانات خانگی، یا حمام آب گرم
- اتاق خواب را تاریک، خنک و ساکت نگه دارید، در صورت لزوم از دستگاه نویز سفید برای جلوگیری از صداهای مزاحم استفاده کنید.
- هر روز در زمان مشخصی به رختخواب بروید و از خواب بیدار شوید، زمانی را انتخاب کنید که برای خواب توصیه شده برای گروه سنی شما واقع بینانه باشد.
- استفاده از پتو وزن دار
افراد مبتلا به ADHD اغلب گزارش می دهند که در صبح هنگام بیدار شدن با مشکل مواجه هستند. برای کمک به بلند شدن از رختخواب، سعی کنید از نور درمانی استفاده کنید یا برای زمانی که از رختخواب بیرون می‌آیید، چیزی لذت بخش برنامه ریزی کنید، مانند ورزش یا یک صبحانه خوب.
سازمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD استفاده از یک سیستم مبتنی بر پاداش را برای مدیریت مشکلات خواب در کودکان خردسال مبتلا به ADHD توصیه می کند. مراقبان همچنین می‌توانند با بررسی مکرر فرزندشان اطمینان خاطر به او ارائه کنند. برای افراد در هر سنی که مبتلا به ADHD هستند، صحبت با یک فرد مورد اعتماد، داشتن یک دفتر خاطرات نگرانی یا استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخشی مانند تصاویر هدایت‌شده ممکن است به کاهش استرس زمان خواب کمک کند.
داروهای خواب ممکن است برای افراد مبتلا به ADHD مناسب نباشد، اما برخی افراد ممکن است صحبت با پزشک در مورد افزودن مکمل ها را مفید بدانند.
یا برنامه دارویی خود را برای بهینه سازی خواب تنظیم کنند. برخی از افراد مبتلا به ADHD گزارش می‌دهند که مصرف داروهایشان حدود یک ساعت پس از بیدار شدن از خواب باعث بهبود سطح هوشیاری در طول روز می‌شود. نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به مشکلات خواب ممکن است از درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی (CBT-I) بهره مند شوند .
منبع: www.sleepfoundation.org
