استرس و بی خوابی : نکات مهم + راه درمان

استرس چگونه بر سلامت جسمانی تأثیر می‌گذارد؟

در حالی که مقادیر متوسط ​​استرس حاد خطر کمی برای سلامتی شما ایجاد می کند، استرس مزمن می تواند تأثیر زیادی بر بدن داشته باشد. این اثرات می تواند به طرق مختلف در سیستم های مختلف بدن ظاهر شود.

قلبی عروقی

پاسخ "جنگ یا گریز" بدن به استرس حاد باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود و انقباضات ماهیچه های قلب را افزایش می دهد. کورتیزول و آدرنالین به عنوان پیام رسان هایی عمل می کنند که این عملکردها را تنظیم می کنند. پس از پایان دوره استرس حاد، این پاسخ های متابولیکی فروکش می کنند. استرس مزمن باعث افزایش مداوم ضربان قلب و فشار خون می شود و این فشار اضافی بر سیستم قلبی عروقی می تواند عوارض طولانی مدتی برای سلامتی ایجاد کند. این خطر ابتلا به فشار خون، حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد و همچنین می تواند باعث التهاب سیستم گردش خون شما شود.

دستگاه گوارش

روده مملو از اعصاب و باکتری هایی است که با مغز ارتباط برقرار می کنند تا خلق و خو را تنظیم کنند و سلامت کلی را ارتقا دهند. لحظات استرس زا می توانند با این مکانیسم ها تداخل داشته باشند و منجر به درد، نفخ و انواع دیگر ناراحتی های گوارشی شوند. این موارد همچنین می‌تواند منجر به از دست دادن اشتها شود، که اگر بر غذا خوردن و زمان خوردن تأثیر بگذارد، می‌تواند بر سلامت گوارش تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این، استرس می‌تواند سدهای روده‌ای را که از ورود باکتری‌های مضر به معده جلوگیری می‌کنند، تضعیف کند و ممکن است باعث اسپاسم دردناک در مری و روده شود.

عضلانی اسکلتی

ممکن است در لحظات استرس زا متوجه افزایش تنش عضلانی شوید. این رفلکس بدنی است که از شما در برابر درد یا آسیب احتمالی محافظت می کند و به دلیل گشاد شدن رگ های خونی در بازوها و پاها ایجاد می شود. استرس مزمن می تواند باعث تنش مداوم عضلانی شود که به نوبه خود ممکن است منجر به عوارضی مانند سردردهای میگرنی یا درد در ناحیه تحتانی کمر و اندام فوقانی شود. ناراحتی ناشی از این تنش مداوم نیز می تواند به استرس طولانی مدت کمک کند.

عصبی

در طول لحظات استرس حاد، سیستم عصبی سیگنال هایی را بین غده هیپوفیز و غدد فوق کلیوی منتقل می کند تا تولید آدرنالین و کورتیزول را تسهیل کند. سیستم عصبی همچنین بلافاصله پس از یک موقعیت استرس زا، دوره "پایین" را تنظیم می کند. استرس مزمن می تواند اعصاب شما را بیش از حد تحت فشار قرار دهد و بدن را به مرور زمان فرسوده کند.

تولید مثل

استرس می تواند مشکلاتی در سیستم تولید مثل ایجاد کند. استرس مزمن ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود و افراد را در برابر سرطان ها و سایر بیماری هایی که بر سیستم تولید مثل تأثیر می گذارد آسیب پذیرتر کند. باروری می تواند تحت تأثیر استرس مزمن منفی باشد. استرس مزمن در افراد باردار نیز می تواند بر رشد جنین و دوران کودکی تأثیر بگذارد.

تنفسی

موقعیت های استرس زا می توانند هم به تنگی نفس یا هم به تنفس سریع منجر شوند. استرس حاد ممکن است باعث حملات آسم و سایر مشکلات برای افرادی شود که از قبل شرایط تنفسی دارند. با گذشت زمان، استرس مزمن می‌تواند منجر به بیماری‌های تنفسی جدی‌تر مانند بیماری مزمن انسدادی ریه شود.