- داروهای خواب معمولاً علاوه بر سایر تغییرات سبک زندگی که برای بهبود خواب هستند، تجویز می‌شوند.
- کمک های خواب مختلف ممکن است به شما کمک کند سریعتر بخوابید یا طولانی تر بخوابید.
- داروهای خواب با نسخه می توانند اعتیادآور باشند و اغلب با عوارض جانبی همراه باشند.
- همیشه با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید و دوز و زمان توصیه شده برای داروهای خواب را دنبال کنید.
داروهای خواب یکی از رایج ترین درمان های بی‌خوابی هستند. اگر به‌درستی استفاده شوند، می‌توانند راهی مفید برای بی‌حرکتی در شب‌هایی باشند که خواب دشوار است.
متأسفانه، مطالعات نشان داده اند که بسیاری از افراد عادت های ناامن دارند در مورد کمک خواب با همکاری با پزشک و درک خطرات مرتبط با داروهای خواب، می‌توانید احتمال عوارض جانبی ناخواسته خود را به حداقل برسانید.
قبل از مصرف داروهای خواب آور چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
داروهای خواب تنها بخشی از یک برنامه درمانی کلی برای بی خوابی هستند . از آنجا که آنها می توانند اعتیاد آور باشند و اغلب با عوارض جانبی همراه هستند، کالج آمریکایی پزشکان و آکادمی پزشکی خواب آمریکا توصیه می کند قبل از روی آوردن به داروهای خواب آور از تکنیک های دیگر استفاده کنید.
درمان شناختی رفتاری
برای بی خوابی (CBT-I) اولین خط درمانی ارجح است. پزشک می‌تواند به شما کمک کند استرس، اضطراب یا سایر احساساتی را که ممکن است بر خواب شما تأثیر می‌گذارد، حل کنید. آنها همچنین می توانند عادات بهداشتی خواب را به شما بیاموزند که می‌تواند به مزایای طولانی مدت برای خواب منجر شود. گفته می‌شود، برای برخی از افراد، یک دوره کوتاه مدت داروهای خواب آور ممکن است به ایجاد این رفتارهای سالم و یادگیری مدیریت بی خوابی کمک کند.
بسیاری از مشکلات خواب در واقع به دلیل یک اختلال خواب یا وضعیت پزشکی تشخیص داده نشده است. انجام یک مطالعه خواب یا آزمایش های دیگر می‌تواند این مشکلات را روشن کند، که ممکن است همراه با خود بی خوابی نیاز به درمان داشته باشد.
چه اقدامات احتیاطی هنگام مصرف داروهای خواب برای اولین بار مهم است؟
همیشه باید قبل از شروع نوع جدیدی از دارو با پزشک خود صحبت کنید. حتی داروهای خواب آور و مکمل های گیاهی بدون نسخه نیز خطرات بالقوه ای دارند. یک بحث کامل با یک متخصص مراقبت های بهداشتی می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا مزایای آن بیشتر از خطرات است یا خیر.
انتخاب یک کمک خواب
انواع مختلفی از وسایل کمک خواب وجود دارد . قبل از تجویز یک قرص خواب خاص، پزشک شما به نگرانی‌های موجود در مورد سلامت روانی یا جسمی توجه می‌کند و مطمئن می‌شود که این دارو با هیچ دارو، داروی تفریحی یا داروهای گیاهی که در حال حاضر مصرف می‌کنید تداخل نخواهد داشت. همچنین باید تأیید کنید که به هیچ یک از مواد موجود در کمک خواب حساسیت ندارید.
کمک‌های خواب مختلف ممکن است به شما کمک کند سریعتر بخوابید، بیداری‌های شبانه را کاهش دهید یا برای مدت طولانی‌تری بخوابید. پزشک شما یک کمک خواب کوتاه اثر یا طولانی اثر را بر اساس آنچه برای وضعیت شما مناسب تر است انتخاب می‌کند. کارشناسان توصیه می‌کنند برای کاهش عوارض جانبی احتمالی، کمترین دوز ممکن را مصرف کنید. اگر اختلال خواب دارید که می‌توان آن را با نوع خاصی از کمک خواب درمان کرد، پزشک شما این را نیز در نظر می‌گیرد.
نحوه شروع ایمن درمان
هنگامی که پزشک شما یک وسیله خواب را انتخاب کرد، باید جزوه را به دقت بخوانید، دستورالعمل های پزشک خود را در مورد دوز و زمان بندی دنبال کنید و هر گونه سوال مرتبط را بپرسید. از شروع درمان درست قبل از یک رویداد مهم اجتناب کنید، در صورتی که دارو عوارض جانبی غیرمنتظره ای ایجاد کند.
بیشتر وسایل کمک خواب طوری طراحی شده اند که در طول چهار یا هشت ساعت موثر باشند. مصرف یک قرص زمانی که باید قبل از این زمان از خواب بیدار شوید ممکن است باعث بی‌حالی روز بعد شود. برای افرادی که در به خواب رفتن مشکل دارند اما پس از خواب راحت می‌خوابند، ممکن است استفاده از کمک‌های خواب کوتاه‌تر مناسب‌تر باشد.
کارشناسان توصیه می‌کنند قبل از رانندگی یا انجام سایر فعالیت هایی که نیاز به توجه کامل شما دارند، از مصرف قرص های خواب آور خودداری کنید. این همچنین در مورد مواردی که ممکن است لازم باشد در طول شب از خواب بیدار شوید نیز صدق می‌کند، مثلاً اگر از یک فرد وابسته مراقبت می‌کنید. داروهای خواب آور را باید درست قبل از خواب مصرف کنید، زیرا مصرف آنها در اوایل شب ممکن است در فعالیت های عصرانه اختلال ایجاد کند. به خاطر داشته باشید که برخی از قرص های خواب آور اگر با غذا مصرف شوند زمان بیشتری طول می‌کشد.
اگر با قرص های خواب تان مشکل داشتید چه باید کرد؟
ممکن است چند شب طول بکشد تا اینکه خواب خود را بهبود ببخشید، بنابراین بدون مشورت با پزشک، دوز مصرفی خود را تغییر ندهید. برخی از داروهای خواب در صورتی که خیلی ناگهانی قطع شوند، می‌توانند باعث بی خوابی برگشتی شوند. اگر متوجه عوارض جانبی شدید یا هر گونه نگرانی دیگری دارید، در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید تا بتواند به شما کمک کند تا دارو را با خیال راحت متوقف کنید.
اگر پزشکتان قرص‌های خواب‌آور را طولانی‌مدت تجویز کرده باشد، به احتمال زیاد پس از چند هفته برای ویزیت بعدی باز می‌گردید. اگر شما و پزشکتان به این نتیجه رسیدید که دارو برای شما مؤثر نیست، ممکن است دستورالعمل دوز شما را تغییر دهد یا داروی دیگری را به شما اختصاص دهد.
آیا مصرف هر شب قرص خواب بی خطر است؟
اکثر متخصصان معتقدند که نباید از داروهای خواب آور برای مدت طولانی استفاده می‌کرد. قرص‌های خواب‌آور برای استرس‌های کوتاه‌مدت، جت لگ یا مشکلات مشابه خواب بهتر استفاده می‌شوند. شواهد محدودی در مورد ایمنی و اثربخشی استفاده از داروهای خواب برای بیش از چهار هفته وجود دارد، اما برخی مطالعات نشان داده اند که استفاده روزانه از داروهای خواب آور ممکن است با خطر مرگ و میر بیشتر مرتبط باشد. با اثرات متناظر بر کیفیت خواب. داروهای کمکی خواب نیز ممکن است بر مراحل خواب تأثیر بگذارند.
بسیاری از افراد نسبت به داروهای خواب آور تحمل می‌کنند، به این معنی که در طول زمان به دوزهای بالاتری از دارو نیاز دارند تا اثرات مشابهی داشته باشند. این ممکن است با علائم اعتیاد یا ترک، از جمله بی خوابی برگشتی، اضطراب، تحریک پذیری یا رویاهای عجیب همراه باشد.
برای افراد مبتلا به بی‌خوابی که در مقابل سایر اشکال درمان مقاومت می کنند، پزشکان ممکن است به شما داروهای خواب آور تجویز کنند تا به طور منظم مصرف شوند. برای کاهش خطر ابتلا به تحمل یا اعتیاد، پزشکان ممکن است این داروهای خواب طولانی مدت را تنها برای چند شب در هفته تجویز کنند. وسایل کمک خواب OTC برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند.
آیا قرص های خواب بی خطر هستند؟
بسیاری از افراد بدون هیچ مشکل عمده ای از قرص های خواب آور استفاده می‌کنند. با این حال، تقریباً تمام داروهای خواب در حال حاضر در بازار عوارض جانبی بالقوه ای مانند گیجی، حالت تهوع و سردرد در روز بعد دارند . مصرف کمترین دوز ممکن ممکن است به محدود کردن این عوارض کمک کند. پزشکان همچنین به افراد پیشنهاد می‌کنند که شب‌ها قبل از تصمیم‌گیری بزرگ، از مصرف داروهای خواب پرهیز کنند. به ندرت ممکن است عوارض جدی تری را تجربه کنید. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
- بی خوابی برگشتی: معمولاً پس از قطع مصرف داروهای خواب آور، یک دوره کوتاه بی خوابی را تجربه می کنید، حتی اگر فقط برای مدت کوتاهی از آنها استفاده کرده باشید. در صورت امکان، اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که با کاهش تدریجی دوز دارو، خود را از شیر جدا کنید.
- رفتارهای پیچیده خواب: در موارد نادر، داروهای خواب ممکن است باعث شود افراد در حالی که هوشیاری کامل ندارند، فعالیت هایی مانند رانندگی انجام دهند. . این وقایع ممکن است در اولین باری که از داروهای خواب آور استفاده می کنید یا بعد از مدتی مصرف آن رخ دهد. رفتارهای پیچیده خواب می تواند بسیار خطرناک باشد و ممکن است منجر به مرگ یا صدمات جدی شود. اگر رفتار پیچیده خواب را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
- تداخل با سایر داروها: هنگام مخلوط کردن قرص های خواب با الکل، مواد افیونی، داروهای ضد افسردگی یا آنتی هیستامین ها باید بسیار مراقب باشید. به طور خاص، ترکیب دو یا چند دارویی که سیستم عصبی مرکزی را تضعیف می‌کنند، می‌تواند منجر به کند شدن تنفس و حتی مرگ شود. FDA به پزشکان توصیه می کند که این ترکیبات را فقط در جایی تجویز کنند که جایگزین دیگری وجود نداشته باشد.
مصرف بیش از حد برخی از داروهای خواب می تواند منجر به هذیان، اختلال در تنفس و گردش خون و مرگ شود.
با بالش های طبی دکتربیست قرص های خواب آورو کنار بزار
بالش های طبی و مموری فوم دکتربیست
چه کسانی در مصرف داروهای خواب آور باید بسیار مراقب باشند؟
داروهای خواب آور ممکن است خطرات بیشتری برای افراد مبتلا به سایر اختلالات پزشکی یا روانی، افرادی که همزمان داروهای دیگر مصرف می‌کنند و افرادی که دارای شرایط سلامتی مانند بیماری کلیوی، مشکلات کبدی، فشار خون پایین، مشکلات تنفسی، آریتمی یا تشنج هستند، داشته باشد.
زنان و افراد مسن تر تمایل دارند دارو را کندتر متابولیسم کنند، بنابراین معمولاً به دوزهای کمتری نیاز دارند. از آنجایی که تحقیقات محدودی در مورد اثرات داروهای خواب آور در دوران بارداری یا شیردهی وجود دارد، به طور کلی به زنان باردار توصیه می شود از مصرف این داروها خودداری کنند. برخی شواهد نشان می دهد که آنها ممکن است خطر آسیب به جنین در حال رشد را داشته باشند. افراد مسن در برابر عوارض جانبی و آسیب های ناشی از سقوط آسیب پذیرتر هستند بنابراین هنگام مصرف داروهای خواب باید مراقب مشکلات هوشیاری و تعادل بود. برخی از داروهای خواب آور نیز ممکن است به زوال عقل کمک کنند
مطالعات بسیار کمی در مورد استفاده از داروهای خواب آور برای کودکان انجام شده است و اکثر متخصصان توصیه می کنند که در این گروه سنی از داروهای خواب آور استفاده نکنید.
ایمن ترین کمک کننده به خواب چیست؟
در میان خانواده های مختلف داروهای خواب، داروهای جدیدتر معمولاً ایمن تر از داروهای قدیمی تر در نظر گرفته می شوند. با این حال، ایمن ترین کمک خواب برای هر فرد به سن، سلامت و سایر عوامل شخصی بستگی دارد:
- بنزودیازپین ها: اگرچه هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، بنزودیازپین ها جزو داروهای خواب اعتیادآورتر محسوب می‌شوند. آنها معمولاً طولانی مدت تجویز نمی‌شوند، زیرا اکثر افراد به سرعت نسبت به اثرات آنها تحمل می‌کنند.
- داروهای غیر بنزودیازپین Z: داروهای جدیدتر Z عملکرد مشابهی با بنزودیازپین ها دارند، اما نمایه عوارض جانبی مطلوب تری دارند و خطر سوء مصرف کمتری دارند. با این حال، FDA اخیراً هشداری را منتشر کرده است پس از کشف اینکه داروهای Z به احتمال زیاد باعث ایجاد رفتارهای پیچیده خواب می‌شوند.
- آنتاگونیست های گیرنده اورکسین: به نظر می‌رسد که خطر وابستگی به آنتاگونیست های گیرنده اورکسین نسبت به سایر داروها کمتر است. تاکنون، اولین عارضه جانبی این کمک خواب جدیدتر، خواب آلودگی است.
- داروهای ضد افسردگی: داروهای ضد افسردگی که برای خواب استفاده می‌شوند ممکن است باعث سردرد و خواب آلودگی در طول روز شوند. با این حال، داروهای ضد افسردگی که بیشتر برای بی‌خوابی استفاده می‌شوند، معمولاً با دوزهای پایین تر تجویز می‌شوند که احتمال ایجاد عوارض جانبی کمتری دارند. در حالی که برخی از افراد مبتلا به بی‌خوابی از اختلال دوقطبی نیز رنج می‌برند، داروهای ضد افسردگی ممکن است بی‌خوابی را بدتر کنند.
- باربیتورات‌ها : باربیتورات‌ها که قبلاً بسیار محبوب بودند، اکنون ثابت شده‌اند که با خطر بالای مصرف بیش از حد، عادت‌ساز هستند. FDA توصیه می کند که از اینها استفاده نکنید مگر در موارد بسیار خاص.
- داروهای خواب آور بدون نسخه: ماده فعال در قرص های خواب بدون نسخه معمولاً آنتی هیستامین است. اکثر مردم به سرعت نسبت به آنتی هیستامین ها تحمل می‌کنند و تحقیقات نشان می‌دهد که آنتی هیستامین ها ممکن است منجر به کیفیت خواب ضعیف و خواب آلودگی روز بعد شوند.
- ملاتونین: ملاتونین یکی از بی خطرترین داروهای خواب بدون نسخه است که عوارض جانبی کمی دارد. یک داروی تجویزی به نام راملتئون برای تقلید از اثرات ملاتونین طراحی شده است. مانند ملاتونین، عادت زا محسوب نمی شود و بر تعادل تأثیر نمی‌گذارد.
بسیاری از مردم تصور می کنند که داروهای خواب OTC ایمن ترین داروهای خواب هستند زیرا بدون نسخه در دسترس هستند. با این حال، داروهای خواب OTC هنوز هم ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند. علاوه بر این، داروها و مکمل های گیاهی که برای بی‌خوابی توسط FDA تایید نشده اند ممکن است خطرات بیشتری را به همراه داشته باشد. اکیداً توصیه می‌شود قبل از استفاده از داروهای OTC یا داروهای خواب طبیعی با پزشک مشورت کنید.
منبع: www.sleepfoundation.org
